Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Wetenschappelijk onderzoek --- Verpleegkunde --- Tijdschriften. --- Nursing --- Nursing. --- Nursing Care. --- Research --- Research. --- Nursing Care --- Clinical nursing --- Nurses and nursing --- Nursing process --- Care, Nursing --- Management, Nursing Care --- Nursing Care Management --- Disease --- Patient Care --- Nursings --- nursing --- Care of the sick --- Medicine --- Nursing Research. --- Research, Nursing --- Health Sciences --- Medical Education, Training & Research --- Nursing: research: periodicals. --- Nursing: periodical

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Waarom zorgverleners en zorgontvangers best met elkaar in dialoog gaan;Nieuwe editie van het standaardwerk over ethiek in de zorg Waarden in dialoog biedt een praktisch toepasbaar en theoretisch gefundeerd model voor ethiek in de zorg, dat gegroeid is vanuit praktijkervaring en studie. Het fundament van ethiek wordt gelegd in de zorgrelatie en in het relationeel personalisme. Daaruit volgen drie pijlers van ethiek: waarden, dialoog en grondhoudingen. Zorgverleners kunnen met dit model zelf ethisch gaan reflecteren over hun zorgpraktijk. Bovendien wordt de praktische toepasbaarheid van het model ruim behandeld en toegepast op verschillende aspecten van samenwerken in de zorg: team en netwerk, bemoeizorg en toestemming, vrijheidsbeperking en dwang, informatie en beroepsgeheim. Waarden in dialoog is geschreven voor alle zorgverleners, maar net zo goed voor docenten en studenten van het vak Ethiek in alle opleidingen rond zorg en welzijn. Ethiek is nooit zomaar een abstracte theorie geweest. Ideeën rond het goede en het juist handelen hebben altijd al hun weg gevonden naar de dagelijkse praktijk. Soms worden daarbij uitspraken gedaan over specifieke vraagstukken zoals abortus of euthanasie, soms blijft het bij algemene leidraden. Waarden in dialoog: ethiek in de zorg bevat vooral dat laatste. Axel Liégeois richt zich weliswaar tot hulpverleners in de zorgsector, maar hij biedt geen antwoorden op concrete vragen. De auteur wil nl. een algemeen kader schetsen met ethische principes waardoor de hulpverlener zich kan laten leiden. Liégeois merkt daarbij terecht op dat zijn denken dan wel gevormd is door een christelijke overtuiging, maar dat de door hem aangereikte principes ook [lees meer] niet-gelovigen kunnen aanspreken. De belangrijkste reden hiervoor is dat Liégeois waarden benadrukt die universeel zijn (respect, autonomie...). Wie vertrouwd is met de joodse filosofie en Levinas in het bijzonder, zal opmerken hoezeer dit denken in Liégeois' discours is geslopen. De rol die de de Leuvense ethicus en theoloog Roger Burggraeve hierin gespeeld heeft, kan uiteraard niet ontkend worden, zelfs al vermeldt Liégeois noch hem, noch Levinas. Waarden in dialoog is echter geen academische studie, en het ontbreken van dergelijke verwijzingen is dan ook niet echt een gemis. Wel jammer is dat het boek geen bibliografie of index bevat, wat toch handig zou zijn voor wie specifieke informatie zoekt of meer wenst te weten. Gelukkig vermelden de voetnoten een indrukwekkende lijst werken, maar een overzicht krijgen we zo dus niet. Deze praktische bedenking is echter het enige minpunt in het uitstekende werk, dat enerzijds aansluit bij Liégois' Begrensde vrijheid: ethiek in de geestelijke gezondheidszorg (Pelckmans, 1997), maar er anderzijds ook los van staat. Ook wie dit werk niet gelezen heeft, kan dus aan de slag met Waarden in dialoog. Liégeois hoedt zich voor een te steriel vakjargon, maar verliest zich evenmin in simplistische redeneringen. Op een heldere en duidelijke manier zet hij krijtlijnen uit voor hulpverleners, waarbij hij niet alleen oog heeft voor de relatie tussen hulpverlener en patiënt of tussen hulpverleners onderling, maar ook voor derden, zoals familieleden en zelfs gerechtelijke instanties. Op die manier gaat hij in op een breed gamma aan vragen waarmee hulpverleners worstelen en situaties waarin ze terecht kunnen komen. De rode draad van het betoog is de vraag welke positie de verschillende partners binnen de hulpverlening innemen. Want ook al is er de facto een ongelijke positie tussen hulpverlener en patiënt, dit impliceert niet dat deze zonder meer mag weerspiegeld worden in het handelen. Concrete antwoorden op concrete vragen biedt Liégeois niet aan, maar op basis van Waarden in dialoog kan de hulpverlener ? Liégeois spreekt over zorgverlener ? alvast een waarde- en normenstelsel ontwikkelen waaraan beslissingen en handelingen kunnen worden getoetst. [Jurgen Boel]

Gezondheidszorg ; ethiek. --- gerontagogie --- Christian moral theology --- deontologie --- medische ethiek --- zorg voor personen met een beperking --- SPH (socio-pedagogische hulpverlening) --- gezondheidszorg --- Gezondheidszorg ; ethiek --- Care of the sick --- Ethics --- Long-term care --- Gezondheidszorg --- Medische ethiek --- ethiek --- welzijnswerk --- 603.1 --- 174 --- Beroepsethiek --- Zorg --- bio-ethiek --- 17 --- 361 --- Academic Collection --- Bioethics --- Biomedical Ethics --- Health Care Ethics --- Ethics, Biomedical --- Ethics, Health Care --- Ethics, Medical --- Ethicists --- Hulpverlening --- Zorgverlening --- Ethiek --- Waarden --- Beroepsgeheim --- 241.63*6 --- 613.8 --- 174.2 --- Academic collection --- 174.2 Beroepsmoraal van de artsen. Medische beroepsethiek --- Beroepsmoraal van de artsen. Medische beroepsethiek --- 241.63*6 Theologische ethiek: psychisch welzijn --- Theologische ethiek: psychisch welzijn --- Health and hygiene of the nervous system. Health and ethics --- Waarde (ethiek) --- Godsdienst --- Sport --- Duurzaamheid --- Filosofie --- Psychologie --- Sociologie --- Man --- Cultuur --- Erfelijkheidsleer --- Stadssamenleving --- Technologie --- Voeding --- Maatschappij --- Verpleegkunde --- Drank --- Gezondheid --- Volwassene